ชีวิตมีค่าต่อ

ชีวิตมนุษย์มีค่ามากน้อยอยู่ที่บุคคลผู้นั้นๆจะใช้ให้ได้คุณค่ามากที่สุด เพราะชีวิตทุกคนบนโลกนี้มีเวลาเท่ากันหมดไม่มีใครมีมากกว่ากัน เราตามเวลาอยู่เสมอ ไม่มีใครเคยแซงเวลาได้เลย มนุษย์เรามีชีวิตอยู่แค่ชั่วขณะหนึ่งยังไม่ได้เสี่ยววินาทีของจักรวาล ดังนั้น กาลเวลาของเราที่ผ่านไป เราไม่สามารถย้อนกลับไปใหม่ได้ และเราก็มีชีวิตอยู่ช่วงสั้นๆมีทั้งความดีและความทรงจำที่ขมขื่น โดยที่ไม่อาจจะเรียกกลับคืนมาได้ จากนั้นเราสิ้นไปหมดแล้วกาลเวลาของเราก็ไม่มีใครจำเราอีกเลย "ใช้ชีวิตให้คุมค่าที่สุดสมกับที่เกิดมาเป็นมนุษย์" แล้วเราก็หมดไปกับกาลเวลา